Αφηγηματική τεχνική (υποκατηγορία της έγκλισης) που αναφέρεται στην οπτική γωνία, την εστίαση της αφήγησης και διακρίνεται σε τρία είδη:
- Μηδενική εστίαση (Αφηγητής > Πρόσωπα): Ο αφηγητής είναι παντογνώστης/ θεός, γνωρίζει περισσότερα από όσα όλα τα πρόσωπα της ιστορίας. Η αφήγηση γίνεται συνήθως σε γ’ πρόσωπο και δημιουργείται αίσθηση αποστασιοποίησης και αντικειμενικότητας.
- Εσωτερική εστίαση (Αφηγητής = Πρόσωπα): Ο αφηγητής γνωρίζει όσα και κάποιος από τους χαρακτήρες της ιστορίας. Γίνεται σε α΄ ή και σε γ’ ρηματικό πρόσωπο εξασφαλίζει αμεσότητα, πειστικότητα, αληθοφάνεια κτλ. και προσδίδει εμπιστευτικό/ εξομολογητικό τόνο στην αφήγηση.
- Εξωτερική εστίαση (Αφηγητής < Πρόσωπα): Ο αφηγητής γνωρίζει λιγότερα από της χαρακτήρες της ιστορίας. Συναντάται κυρίως στο μυθιστόρημα μυστηρίου.